متن سخنرانی امید محمودی در تظاهرات بزرگ مردمی مالمو

تا کی شاهد خودکشی ها و مرگ کودکان، جوانان و نوجوانان خود در مسیر راه های رسیدن به کشور های امن و در خیابانهای جهان باشیم ؟
کودک که مجبور به ترک زادگاه خود شده اند٬ کودک که پدر و مادر خود را رها کرده اند با کمک قوچاقچیان انسان، خود را به اروپا و سویدن رسانده اند ، کودکانی که یک عده شان توسط گروه ها تروریستی قلع و قمع شدند ٬ یک عده ای دیگرش توسط قوچاقچیان ظالم قلع و قمع شدند ٬ عده ای کثیری شان خوراک ماهی های دریاهایی اورپایی شدند و یک عده انها توسط تفنگ مرزبانانی ایرانی کشته شدند و میشوند ٬ این کودکان تمام خطر و مشکلات را به دوش گرفته تا یک زندگی بهتر و آینده مطمین تر پیدا کنند٬ انها به کشور های اروپایی و یا سویدن پناه آوردهاند، چون ما همنوع آنها هستیم٬ چون ما هم انسان هستیم و انها به خاطر انسانیت اینجا پناه آورده اند، انها شنیده اند که کشور های اروپایی از کشور های هستند که در آنجا سخن از حقوق بشر است ٬ در انجا انسان ارزش دارد ولی متاسفانه خیلی های آنها اینجا نامید شده اند و اینجا مجبورن دست به خودکشی میزنند ٬ خیلی های آنها از ترس برگشت دوباره دست به خودکشی زده اند خیلی های انها از ترس بچه بازی٬ از ترس تروریستان دست به خودکشی زده اند چون نا امید شده اند٬ چون برداشت شان این بوده که در هیچ جایی این دنیا گوشی برای شنیدن صدایی مظلومانه شان وجود ندارد ٬ خیلی های انها مرگ را در کشور های به اصطلاح دموکراتیک ترجع داده نسبت به کشور های فاشیستی و دیکتاتور مثل افغانستان.
ما انسانیم و این کودکان که دست به خودکشی میزنند هم نوع ما هستند٬ درست است که رنگ موی انها فرق می کنند درست است که آنها سویدنی را با لهجه صحبت می کنند درست است که در کشور های جنگ زده به دنیا آمده است٬ درست است که انها بدبخت بوده و از بخت بد انها در کشور به نام افغانستان به دنیا آمده و اگر نه مثل بقیه اطفال دنیا بودند٬ ما،بنا ما مسولیت که داریم، بخاطر همنوع خود فعال شویم و شعار نه، به نژادپرسی٬ نه بر دیپورتی کودکان، جوانان و نوجوانان و تمامی پناهجویان و نه بر ظلم سر دهیم .
ما باید ایستاده شویم و از دولت مداران بخواهیم که ما خواهان توقف کامل فشار روحی و روانی بالایی کودکان و نوجوانان هستیم.
خیلی های از این کودکان دست به خودکشی میزند بخاطر فشار روحی زیادی که دارند ٬ بخاطر خطرات دیپورتی و بخاطر تنهایی.
قهرمانان، خطاب من به شما است٬ شما هایی که در کمپ ها کار می کنید اکثر شما قهرمان واقعی هستید٬ شما بینظیر هستید و شما آینده سازان کودکان و نوجوانان پناهجو هستید. بنا شما باید مشکلات روحی و روانی را جدی بگیرید٬ زندگی انسان باید نسبت به چهار کاغذیی خط خطی ارجعیت داشته باشد. شما قهرمان هستید و در این مورد صدایی خود را بلند کنید چون اینده این کودکان شما هستید٬ درست است که شما تنها پرسونال هستید ولی برای پناهجویان تنها رول پدر٬ مادر٬ خواهر بزرگ و برادربزرگ را دارید!
قهرمانان من، شما هستید که، شاهد زندگی این کودکان هستید . شما هستید که شب و روز میبینید چه فشار روحی و روانی بالایی این کودکان است و این کودکان چه تجربه ای تلخ را مجبور هستند که تجربه کنند.
شما باید صدایی خود را بلند کنید چون شما بیشتر و بهتراز هر کسی دیگر متوجه این مسله شد و می شوید.
سویدن در جمع بهترین کشور های دنیا است٬ در این کشور نباید هیچ کودک کشته شود٬ هیچ کودکی مجبور به خودکشی شود٬ هیچ کودکی احساس تنهایی کند.
ما خواهان توقف خشونت کل و خاصتا علیه کودکان هستیم٬ ما نمی خواهیم که در خیابان های ما کودکان به مرمی بسته شود ما انسان هستیم و از کشته شدن هم نوع مان باید جلوگیری کنیم
این کشور٬ کشور امکانات است٬ این کشور به، مهربانی زبان زده خیلی انسانها جهان است٬ ما باید مشکلات روحی و روانی نوجوانان و کودکان مان را جدی بگیریم!این کشور به حقوق اقلیت ها و حقوق کودکان توجه می کنند و نباید کودکان ایران به دنیا آمده افغان را به افغانستان دیپورت کنند.
ما از دولت سوید می خواهیم که نسبت به تمام کودکان همنستی اعلام کند و هیچ کودکی را تحت فشار روحی و روانی اخراجی قرار ندهد.
با تشکر امید محمودی
رییس اتحادیه سراسری مهاجرین تنها