خوشحالم که در مبارزاتم تا حالا موفق بوده و پس از این هم به کمک دوستانم موفق خواهم بود!

خوشحالم که در مبارزاتم تا حالا موفق بوده و پس از این هم به کمک دوستانم موفق خواهم بود!

بنده همیشه قبل از آغاز هر برنامه و کاری ام تلاش کرده ام کمی تحقیق کنم بخاطر تحقق پیدا کردن و عملی شدن مبارزه ام.

سال ۲۰۱۳ تقریبا همه از قانون دوبلین و یا انگشت رنج می بردند٬ من با یک عده از دوستانم عزم خود را جزم کرده برای از بین بردن این قانون تلاش کردیم.
پس از برسی متوجه شدیم که اگر خواست ما از بین بردن کل این قانون باشد ممکن است در مبارزات خود شکست خورده و همه وقت و انرژی ما هدر رود.
بعد از نشست با دوستانم٬ افراد که حقوق دان بودند مبارزه مان را شروع کردیم ولی تنها با یک خواست.
”از بین رفتن قانون دوبلین برای افراد زیر سن ۱۸”
بخاطر این خواست خود راه های مختلف را پیش گرفتیم. از جمله تظاهرات دراز مدت که ۲۰۱۳ از مالمو اغاز کردیم و پس از ۳۴ روز مارش یا پیاده روی در استهکلم ختم کردیم و پس از مدتی کوتاه قانون دوبلین برای افراد زیر سن ۱۸ از بین رفت.
ما باید به یاد داشته باشیم که بیشترین پناهجویان افغانستان افراد زیر سن ۱۸ میباشند که در سویدن پناه آوردند٬ اگر این قانون تا اکنون پابرجا می بود هزاران پناهجو تنها باید دوباره به کشور های چون یونان٬ اتریش٬ هنگری٬ ایتالیا… برگشت داده می شدند.
البته در این مبارزات اشخاص و انجمن های دیگری نیز بی نقش نبود.

پس از بین رفتن قانون دوبلین برای پناهجویان تنها٬ مبارز اتم را برای بهتر شدن وضعیت تمام پناهجویان، بدون در نظر داشت کشور و یا جنست شروع کردیم.

و برای توقف اخراج اجباری افراد که زیر سن ۱۸ در کشور سویدن پناه آورده یعنی خواست ما توقف کلی پناهجویان تنها است!
در این خواست تا حدودی زیاد پیش رفته داشته و موفق بوده ایم.
البته ما از هر نوع مبارزه که برای توقف اخراج ها اجباری و یا بهتر شدن وضعیت مهاجرین و پناجویان باشد حمایت می کنیم.

تا حالا بارها تظاهرات های پرثمر٬ نشست های در سطح اروپا با نمایندگان پارلمان اروپا و وزیران اروپا٬ با نمایندگان پارلمان سویدن و وزریران سویدن داشته ایم و بارها چانه زنی کرده ایم . البته خواست های دیگر برای بهتر شدن وضعیت پناهجویان هم داشته ایم که در بخش ها زیاد آن موفق شده ایم یعنی برای بهتر شدن چگونکی زندگی افراد که اقامت دریافت کرده است.
به سراحت گفته میتوانم قانون جمنازیم و یا دبیرستان حاصل مبارزات ما یعنی من و تیم کاری ام بوده٬ با تاثیر گذاری که روی حزب محیط زیست سویدن داریم برای انها چند پیشنهاد مشخص را فرستاده ایم و گفتیم شما باید در داخل پارلمان در این قسمت کار کنید و در غیر آن هیچ وقت از برنامه ها شما ما حمایت نخواهیم کرد.
تقریبا ۵ ما قبل نیز با حزب چپ٬ محیط زیست٬ حزب سوسیال دموکرات ها و حزب مرکزی سویدن نشست های جداگانه داشتیم و خواست های مشخص خود را مطرح کردیم٬ و برای انها نیز وعده ای همکاری و حمایت دادیم.

خواست منازره دیروز پارلمان سویدن هم تنها توقف اخراج افراد زیر سن ۱۸ بود یعنی پناهجویان تنها و بس.

من هیچ وقت به طور قطعی به کسی وعده نداده ام ولی اطمینان میدهم که روزی به زودی شاهد توقف اخراج پناهجویان تنها خواهیم بود!
مسلما ارزوی ما توقف اخراج اجباری همه ای پناهجویان است ولی اگر چنین خواسته داشته باشیم به نظر خودم هیچ وقت موفق نخواهیم شد٬ دوستان عراقی ما از ۶ ماه به این سو در تحصن به سر می برند ولی متاسفانه هیچ امیدی برای توقف اخراج اجباری انها دیده نمی شود.

تحصن کنندگان استهکلم یک مبارزه بی مانند را شروع کرد اگر اینها خواست های مشخص از سیاسیون سویدن میداشت مسلمان در این مبارزه خود موفق می شد و ما امیدواریم که در خواست های فعلی خود موفق شود اما به نظر من سخت است.

چرا؟
خواست تحصن کنندگان استهلکم اینها است!
۱-افزایش حقوق بازنشستگان
۲-افزایش امکانات معلولین
۳- بهتر شدن وضعیت مادران حامله و به طور مشخص زایمانی
۴- توقف اخراج اجباری در افغانستان.

به نظر من بدون حزب چپ که نیز برای همین سوالات مبارزه می کنند هیچ حزب دیگر از کلی این برنامه حمایت نکرده و نخواهیم کرد در صورت عدم حمایت احزاب دیگر ممکن نیست در مبارزاتمان موفق شویم.

در صورت که اخراج اجباری پناهجویان تنها توقف یابد خواست بعدی ما اینها خواهند بود.

۱ برسی دوباره همه پرونده ها افغانهای که حکم اخراجی دریافت کرده
۲ توقف اخراج اجباری فراد که در کشور غیر افغانستان بزرگ شده و یا به دنیا آمده.
۳ توقف اقلیت ها٬ زنان و دیگراندیشان.

گرچند بخاطر بدتر شدن وضعیت امنیتی افغانستان امیدواری های زیادی وجود دارد که اخراج ها اجباری توقف پیدا کند ولی زیاد امیدوار کننده هم نیست.